Toen ik nog een klein meisje was nam ik altijd stapels ‘spullen’ mee terug van vakantie. Wat versta ik onder spullen, vraag je je af? Nou, bijvoorbeeld: Snoep papiertjes, kassabonnetjes, flyers, suikerzakjes, visitekaartjes, entreekaartjes, plattegronden, veertjes en kiezelstenen. Je kunt het zo gek niet verzinnen of ik nam het mee naar huis. Het achterliggende idee was altijd dat ik er, eenmaal thuisgekomen, een plakboek mee zou maken. Maar de waarheid is dat het daar eigenlijk nooit van kwam, dus wanneer ik mijn kamer opruimde een halfjaar nadat we terugkwamen van vakantie belandde de complete collectie in de prullenbak. En ik vroeg me af waarom ik al die ‘zooi’ überhaupt mee naar huis had gezeuld.

Ik moest mezelf ervan weerhouden hetzelfde te doen met onze Amerika roadtrip. Daarom had ik van tevoren besloten een digitaal ‘plakboek’ te maken van alle dingen die ik zou verzamelen. (Bijna) elke dag fotografeerde ik wat ik die dag had gevonden, gekocht of gekregen. Op die manier hoefde ik niet alles mee naar huis te nemen (op mijn souvenirs na dan) maar zou ik ook niet vergeten wat ik allemaal verzameld had. Win-win situatie!

One of my vacation traditions ever since I was a little girl is bringing home piles of ‘stuff’. Define stuff, you say? Alright, here we go: Candy wrappers, cash receipts, leaflets, sugar packets, business cards, entrance tickets, maps, feathers and beach pebbles. You name it, I collected it. The idea was always to put together a scrapbook with all these knick knacks once I would be back home. Truth is, this never actually happened, which meant that when I would clean up my room six months after we returned from vacation, the complete collection of great memories ended up in the trash can. And I was left simply wondering why I had taken the junk home in the first place.
I had to deter myself from doing the same with our U.S. roadtrip this year, which is why I decided to make a digital ‘scrapbook’ of all the things I have collected: I photographed all of my collected, bought or given ‘junk’ (almost) every day. That way I didn’t have to take everything home with me (except for my souvenirs) but I also would not forget about the things I collected. Win-win situation!