Onlangs realiseerde ik me dat ik op instagram genoeg kijkjes achter de schermen geef, maar dat ik dat op mijn blog nauwelijks doe. Gek eigenlijk, want mijn website is zoveel meer ‘van mij’ dan mijn Instagram account. Niet dat ik die laatste niet zelf bijhoud (in tegendeel), maar het is niet ‘mijn stukje internet’. Als Instagram ooit besluit de stekker eruit te trekken, dan ben ik alles wat daar staat kwijt. Zonde! Tijd om daar verandering in te brengen.

Ik deel al regelmatig video’s en achter de schermen materiaal van hoe ik mijn 3D-illustraties maak, maar ik laat maar weinig zien van het tot stand komen van de illustraties zelf. Daarom vandaag een blog over hoe ik te werk ga als ik een illustratie inkleur.

De illustratie in deze blogpost maakte ik voor Professor Grutjes zoekt de Uitknop; het tweede deel in een kinderboekenserie over Professor Grutjes (als je geen idee hebt waar ik over praat; hier kun je deel 1 bekijken). Afgebeeld is Wilma Windjes; een karakter dat zowel in deel I als II terugkomt.

Het begint allemaal met een schets, waarin ik de compositie bepaal. Aandachtspunt in deze illustratie was voor mij het overdreven formaat doos in vergelijking tot Wilma.

Daarna maak ik een snel kleurenplan. Ik geef alle grote vlakken een kleurtje om te kijken of het totaalplaatje wordt zoals ik het in mijn hoofd heb. Ik kan er beter in dit stadium achterkomen dat een kleur niet goed werkt dan wanneer ik al flink wat tijd heb gestoken in het uitwerken van de illustratie.

Wanneer ik tevreden ben met het snelle kleurenplan begin ik echt met uitwerken. Eerst zijn de grote kleurvlakken aan de beurt.

Daarna voeg ik de eerste laag met lijnwerk toe. Vaak is die zwart, soms gebruik ik ook meteen al een kleurtje.

De volgende stap is schaduw. Dit zijn niet zozeer natuurgetrouwe schaduwen met een lichtbron in gedachten (zoals het ‘moet’ volgens de tekenen-naar-de-waarneming-politie), maar meer accenten om mijn illustratie diepte te geven.

Bij schaduwen horen ook highlights (immers; zonder donker is er ook geen licht) en dat is de volgende stap; met wit potlood breng ik op plekken waar ik dat nodig vind highlights aan.

Laatsts stap: details. Met kleurpotlood breng ik hier en daar een (lijn)accent aan om de illustratie nog wat meer schwung te geven.

Et voilà! Dat was het uitwerkproces van deze illustratie. Natuurlijk is iedere tekening anders en ik kijk altijd per illustratie wat ik denk dat ‘ie nodig heeft, maar de basis van mijn inkleurproces komt wel vaak ongeveer hierop neer.

Wil jij ook een project door mij illustreren, neem dan gerust contact met me op.