Wanneer ik op vakantie ga, is fotograferen een van mijn favoriete dingen om te doen. Al sinds ik op mijn opleiding tot grafisch ontwerper les kreeg in fotografie, heb ik er liefde voor: het vangen van een moment in beeld. In dit artikel deel ik mijn tips voor (vakantie)fotografie met je smartphone met je.

Voorheen nam ik vaak mijn zware camera mee op reis, en had ik de ambitie om veel foto’s van hoge kwaliteit te maken. Deze kon ik dan op groot formaat laten afdrukken en aan de muur hangen, bijvoorbeeld. In de praktijk blijkt dat ik dat zelden (lees: 1 à 2 keer) ook daadwerkelijk heb gedaan. Immers kun je nou eenmaal geen honderden foto’s kwijt op je muur.

Eenmaal op reis werd die camera ballast: hij was zwaar, en ik moest hem – omdat ik erg zuinig ben op mijn spullen – voor iedere foto uit een cameratas opgraven. Kortom: het fotograferen werd meer een ‘moetje’ dan dat ik er echt plezier aan beleefde.

Daarom neem ik die camera al jaren niet meer mee op vakantie. In plaats daarvan fotografeer ik alles met mijn smartphone. En dat bevalt prima! In dit artikel laat ik zien hoe ik fotografeer met mijn smartphone; van de apps die ik gebruik om te fotograferen én nabewerking te doen, tot een aantal gouden fotografieregels die ik zelf bij iedere foto toepas. Zo maak jij straks als je op vakantie gaat zelf ook de allermooiste foto’s. Ready, set, go!

Fotografie 101

Mijn docent fotografie leerde mij het verschil tussen een foto en een kiekje. Bij het maken van een foto besteed je aandacht aan compositie, belichting, storende factoren in beeld, etc. Een kiekje maak je daarentegen argeloos, zonder veel aandacht te besteden aan een of meer van die zaken. Iedere keer wanneer ik een foto maak, stel ik mezelf dus de vraag; is dit een foto of een kiekje?

Om een goede foto te maken, let ik zelf op het volgende:

• Zorg dat de horizon recht is. Geloof me; dit maakt een enorm verschil in hoe je foto’s eruit zien. Heb je hier hulp bij nodig? Zet dan in je fotografie-app een raster aan; dit helpt je namelijk je camera parallel te houden aan de horizon.
• Maak bewust een compositie. Neem een paar seconden om te kijken hoe je onderwerp het beste tot zijn recht komt. Moet het in het midden van het beeld staan, of juist niet? Een raster in je camera-app geeft vaak de ‘rule of thirds’ aan; ook daar kun je mee spelen. Deze regel houdt in dat een compositie waarbij het onderwerp op (het snijpunt van) (een) derde(n) van het beeldformaat staat, het meest interessant is om naar te kijken. Dat brengt mij op het volgende punt:
• Kijk verder dan ooghoogte. Je bent snel geneigd alles vanuit je eigen ooghoogte te fotograferen. Toch zijn foto’s soms veel interessanter als ze een hoog of laag standpunt hebben. Ga eens op je knieën zitten, of houd je telefoon eens boven je hoofd. Kijk wat dat doet met je compositie, en kies vervolgens het standpunt dat jij het mooiste vindt.
• Laat storende factoren buiten beeld. Kijk kritisch naar wat je in beeld hebt. Is die overhangende tak van die boom mooi in je compositie (geeft hij bijvoorbeeld een gevoel van diepte), of leidt hij af van het onderwerp? Of misschien krijg je die lelijke vuilnisbak wel net uit beeld door iets in te zoomen op je onderwerp. Soms lukt het weghalen/-laten van storende voorwerpen niet tijdens het maken van de foto. Dan kun je er ook voor kiezen om die in de nabewerking weg te halen of af te snijden.
• Speel met licht en schaduwen. Ook hier geldt: neem een paar seconden om te kijken hoe het licht is en waar het vandaan komt. Zonlicht is op zijn mooist tijdens golden hour (de paar uren na zonsopkomt en voor zonsondergang), maar tijdens vakantie heb je niet altijd controle over het moment waarop je een foto maakt. Je kunt echter wel kijken wat mogelijk is met het licht dat er op dat moment is. Misschien kun je leuk gebruik maken van harde schaduwen, kies je er bewust voor om met tegenlicht te fotograferen, of kun je net een ander stabdpunt kiezen, zodat je de zon niet direct op je onderwerp schijnt. Kijken is key!

Bonustip: Houd je telefoon eens ondersteboven

Deze vind ik zelf altijd leuk, mede omdat je op drukke plekken direct ziet dat mensen je gaan nadoen. En dat is niet voor niets! Wanneer je iets vanuit een laag perspectief wilt fotograferen, zet dan je smartphone eens op zijn kop op de grond neer. Dit doet direct iets met de scherptediepte in je foto. Doordat de voorgrond onscherp is wordt je oog meteen geleid naar wat belangrijk is: in dit geval de Skyline van Austin, Texas. Stel vervolgens handmatig scherp op je onderwerp (dat doe je door simpelweg op je scherm te tikken op het deel dat je scherp wilt hebben) en maak de foto. Onderstaande foto is bijvoorbeeld op deze manier gemaakt.

Fotograferen in RAW-formaat

De meeste foto’s die je ziet in dit artikel maakte ik tijdens onze recente roadtrip naar de Verenigde Staten. Vlak voor deze vakantie investeerde ik in een app waarmee ik met mijn iPhone in RAW-formaat kan fotograferen, net zoals mijn camera dat kan. Foto’s die in RAW zijn geschoten bevatten meer beeldinformatie, waardoor je met bewerken veel meer ‘bereik’ hebt in het aanpassen van bijvoorbeeld hooglichten en schaduwen.

Bij sommige (duurdere) smartphones zoals de iPhone Pro is het fotograferen in RAW formaat standaard ingebouwd. In de meeste andere smartphones (zoals mijn ‘standaard’ iPhone) niet.

Na wat onderzoek gedaan te hebben naar verschillende apps, kocht ik de app Halide Mark II. Met deze app fotografeer je niet alleen in RAW formaat, maar kun je ook je belichting aanpassen en handmatig scherpstellen. De app kost ongeveer €23 per jaar, maar je kunt gebruik maken van een gratis proefperiode van 7 dagen. Als je slim bent met je timing, kun je de app dus gratis gebruiken gedurende je vakantie (vergeet dan niet voor het verstrijken van de proefperiode je abonnement weer op te zeggen).

Nabewerking op je smartphone

Hoewel ik probeer iedere foto zo goed mogelijk te maken, ‘moet’ toch iedere foto wel een beetje nabewerkt worden. Bijvoorbeeld omdat de zon in je scherm stond en je pas later ziet hoe donker een foto eigenlijk is geworden. Of omdat de sfeer op de foto niet overkomt zoals die in de daadwerkelijke setting was.
Dit nabewerken van foto’s doe ik meestal gewoon op mijn smartphone, op een verloren moment tijdens de vakantie bijvoorbeeld. Als ik eenmaal weer thuis ben heb/maak ik namelijk geen tijd meer om honderden foto’s te bewerken, weet ik inmiddels. En als ik er af en toe tussendoor één bewerk, heb ik aan het einde van de vakantie toch een mooie verzameling foto’s.

Favoriete fotobewerkings-apps

Ik bewerk mijn foto’s in (een combinatie van) verschillende apps; alle apps die ik onder dit kopje noem hebben hun eigen kwaliteiten.

Adobe Lightroom
De meeste foto’s die je ziet in dit artikel bewerkte ik met de smartphone-versie van Adobe Lightroom. Wanneer je bent geabonneerd op de Creative Cloud van Adobe, kun je deze gratis downloaden. Ik gebruik deze app omdat hij hetzelfde werkt als die voor de desktop, en daar kan ik vanwege mijn werk inmiddels mee lezen en schrijven.

VSCO en Snapseed
Omdat ik begrijp dat een Adobe abonnement niet voor iedereen nodig en handig is, tip ik hierbij ook nog een paar gratis apps. Deze apps hebben dezelfde functionaliteiten voor het bewerken van (RAW) foto’s als Adobe Lightroom. Zowel de apps VSCO (gratis en betaalde functies) als Snapseed (geheel gratis) hebben in grote lijnen dezelfde bewerkingsmogelijkheden die ik in Adobe Lightroom gebruik.

A Color Story
Soms kom je met het vangen van een sfeer in een foto in de bewerking nét niet tot het juiste resultaat. In dat geval gebruik ik de app A Color Story (gemaakt door Elsie en Emma van de blog A Beautiful Mess) om nog een beetje te finetunen. Zij hebben (vind ik) erg fijne aanpasbare filters om de sfeer in een foto helemaal te krijgen zoals ik die wil hebben.

Stap-voor-stap bewerking van een foto

Hoe gaat dat bewerken dan? Dat laat ik je zien aan de hand van een foto die ik maakte langs de Route 66 in Tucumcari, New Mexico. Deze foto rolde wel erg donker uit de camera, maar ik kon er (mede dankzij het feit dat het een RAW-bestand was) nog best iets leuks van maken. Dit zijn de stappen die ik in de gratis app Snapseed heb doorlopen om tot het eindresultaat te komen:

Links: de onbewerkte RAW-foto zoals ik deze importeerde in Snapseed. Omdat het een RAW bestand was, krijg ik in de app allereerst de optie om de foto te ‘ontwikkelen’.
Rechts: hier zie je de eerste stap van dat ontwikkelen; ik schroefde de hooglichten helemaal terug. Zo kon ik wat kleur in de lichte stukken van de lucht terughalen.

 

Links: vervolgens lichtte ik de schaduwen flink op. Er bleek dus nog een heleboel beeldinformatie in die donkere delen te zitten.
Rechts: de schaduwen ogen nu wel wat vaal. Daarom bracht ik iets meer contrast aan in het beeld.

 

Links: de volgende stap was het toevoegen van wat meer structuur. Dit geeft de foto net iets meer body.
Rechts: ik vond de kleuren toch nog wat koel. Het was golden hour toen ik de foto maakte, maar dat vond ik niet goed terug te zien in het beeld. Ik zette de kleurtemperatuur van de foto iets warmer, waarmee ik wat meer de golden hour-sfeer naar voren haal.

 

Links: het geheel mocht van mij nog net iets kleurrijker, dus ik stelde de verzadiging van de foto wat bij.
Rechts: omdat ik nog steeds niet helemaal tevreden was over de kleuren, tweakte ik de witbalans nog even. Toen was de foto wat mij betreft ‘ontwikkeld’ en kon ik gaan finetunen.

 

Links: hier zie je alle mogelijkheden die je na het ‘ontwikkelen’ van je foto hebt om te bewerken. Ik had het meeste in de vorige stappen al gedaan. Maar vrijwel alles wat ik daar heb gedaan, kan ook via dit menu.
Rechts: de enige aanpassing die ik via dit menu nog heb gedaan, is nog een klein beetje structuur/scherpte toegevoegd.

 

De laatste stap: de juiste uitsnede vinden. Hier volgde ik mijn eigen advies op, namelijk: het wegsnijden van storende onderdelen. In dit geval waren dat de lantaarnpaal links, evenals het felgroene licht op het schuine dakje rechts. Ook plaatste ik de fundering van het tankstation op 2/3 van de rule of thirds.

Extra tip: corrigeer je perspectief.

Bij deze foto was het niet zo hard nodig, maar soms loont het om perspectivische vertekeningen te corrigeren. Wanneer je dichtbij een gebouw staat, zie je bijvoorbeeld zo’n vertekening: het gebouw loopt taps toe richting de bovenkant van de foto. Dit kun je makkelijk rechttrekken in bewerkings-apps. In het geval van Snapseed onder het kopje ‘perspectief’ in het eerder genoemde menu. Met dit rechttrekken wordt je foto wel wat bijgesneden, dus zorg ervoor dat je je onderwerp altijd met voldoende ‘vlees’ (extra ruimte) eromheen fotografeert. Voorbeelden van zo’n rechtgetrokken perspectief zie je in de voor en na foto’s onderaan dit artikel.

Ta-Da! Voor en na. Nogal een verschil, toch? Toegegeven, er zit nog best wat ruis in de foto, en ik kreeg met Snapseed niet dezelfde resultaten die ik met Adobe Lightroom kan bereiken. Desalniettemin maakte ik, met een aantal simpele aanpassingen, van een onbruikbaar kiekje een Instagram-waardige foto.

Voor en na

Before en after-foto’s zijn altijd leuk zijn om te zien! Daarom hieronder tot slot nog een paar onbewerkte en (in Adobe Lightroom) bewerkte foto’s naast elkaar.

Heb je naar aanleiding van mijn tips nog vragen of opmerkingen? Laat ze achter in de comments!

 

Ik heb al een mooi aantal kinderboeken mogen illustreren, en daar ben ik super trots op. Maar ik word het meest blij wanneer mijn twee vakliefdes bij elkaar komen: illustreren en grafisch ontwerpen. Voor een aantal kinderboeken mocht ik naast de illustraties ook het grafisch ontwerp verzorgen. En daar gaat mijn creatieve hart sneller van kloppen.

Vandaag neem ik jullie mee in het proces van het ontwerpen van een spread (ik leg je zometeen uit wat dat is). In dit geval een spread voor het boek Professor Grutjes zoekt de uitknop (geschreven door Debbie van Osch-Voorhaar en Chantalle Weemaes).

Voor de grafisch-ontwerp-leken onder ons leg ik eerst even uit wat een spread is: sla een boek open op een willekeurige pagina en de twee pagina’s die je daar naast elkaar ziet noem je een spread. Zo simpel kan het zijn.

Welnu: bereid je voor op een kijkje in mijn creatieve keuken.

Het opzetten van de lay-out van een boek begint altijd met het verspreiden van de tekst over een beoogd aantal pagina’s. Voor dit boek wist ik dat ik op ongeveer 64 pagina’s mocht rekenen. Wanneer je alle tekst hebt en weet hoe lang ieder hoofdstuk gaat zijn, kun je bepalen hoeveel pagina’s ieder hoofdstuk mag ongeveer beslaan.

Daarna is het tijd om te kijken waar de tekst om illustraties vraagt en hoe de indeling van de spread eruit moet zien. Voordat ik echt ga schetsen, maak ik een gatenproef zoals dat heet (die zie je op de afbeelding hierboven). Dit is een grove opzet van de spread die me een globaal beeld geeft van de hoeveelheid tekst en illustraties (hier vlug aangegeven met gele vlakken). Fun fact: ik had zelf als kind een hekel aan lezen, en ik werd altijd erg blij van kleine blokjes tekst. Omdat ik weet dat veel kinderen worstelen met grote lappen tekst, probeer ik langere stukken tekst altijd op te knippen, zodat het omslaan van de pagina wat minder overweldigend is.

Vervolgens ga ik aan de slag met het maken van schetsen voor de illustraties. Vervolgens zet ik deze in de gatenproef om te kijken of de layout een beetje uitkomt zoals ik die in mijn hoofd had. Omdat hier soms in een vroeg stadium al blijkt dat ik met illustraties moet schuiven, of dat illustratie-ideeën moeten sneuvelen omdat er geen ruimte voor is, maak ik niet alle schetsen tegelijk. Als blijkt dat voor een illustratie geen plaats is, kan ik me het werk van het schetsen besparen.

In dit stadium zet ik ook vast wat typografie om in de uiteindelijke fonts; ook die bepalen veel in het uiterlijk van en de ruimte binnen een spread.

De volgende stap is het inkleuren van de illustratie (in deze blogpost kun je lezen hoe dat eraan toegaat) en het vormgeven van de accenttypografie. Zoals je hierboven ziet bleef er ruimte over om een alinea van de vorige pagina naar deze pagina te verplaatsen.

Al snel werd voor mij duidelijk dat op de linkerpagina onvoldoende ruimte overbleef voor de illustratie van Gert in de massagestoel. En dus paste ik de gatenproef aan; dit gaf ruimte om wat extra speelse typografie toe te voegen.

De volgende stap bestond uit het maken van de schetsen voor de rechterpagina. Hier bleek dat de achtbaan-illustratie meer ruimte in beslag zou nemen dan mijn grove aanduiding van het gele vlak.

Nadat ik de illustraties heb ingekleurd, plaats ik ook deze in de layout. Door de alinea onder de achtbaan wat speelser vorm te geven, kon de alinea rechtsboven ook wat gunstiger ingedeeld worden. Dit zorgde ervoor dat er ruimte vrijkwam om de illustratie van Gert net een tikje groter te maken.

De laatste stap is het toevoegen van de accenttypografie en het hier en daar finetunen van de layout. Daarna is de spread klaar en kan hij ter goedkeuring naar de redactie (in dit geval de auteurs) worden gestuurd voor feedback.

Voor het gehele boek doorloop ik dit proces dus zo’n dertig keer. Een tijdrovende, maar superleuke klus.

Ben jij op zoek naar een illustrator of vormgever voor jouw project? Neem dan gerust contact met me op.

 

 

Tegen alle verwachtingen in mag ik jullie vandaag eindelijk vertellen over een project dat ik al ruim drie jaar geleden afrondde. Af en toe gebeurt het: dat je al je ziel en zaligheid in een project legt en dat de klant besluit het niet te publiceren. Daar ligt het dan; te verstoffen op een plank.

In dit geval was het niet de klant die ervoor koos het project niet door te laten gaan, maar was het overmacht. De klant voor dit project was namelijk tevens vriend Bas Verberk. Bas schrijft al jarenlang (vrijwel) wekelijks op zijn Facebookpagina Weekdier een gedicht. Ter ere van het vijfjarig bestaan van deze pagina wilde hij een dichtbundel met 52 illustraties uitbrengen. Ik illustreerde er drie, waarmee we vrijwel alle denkbare uitgeverijen in Nederland hebben aangeschreven in de hoop dat er eentje tussen zat die het project wilde publiceren. Tevergeefs.

Nu, zo’n drie jaar later, besloten Bas en ik de illustraties alsnog uit te brengen als ansichtkaarten. Vandaag deel ik hier het proces van mijn favoriete illustratie uit de reeks; die met zo’n 70 pinguïns.

Ik heb het geluk de hele selectie van 52 Weekdier-gedichten te hebben mogen lezen, maar dit gedicht was verreweg mijn lievelings:

“Liefde is twee pinguïns
die elkaar na vele jaren
te midden van vele soortgenoten
in ‘t zwart wit gedrang ontwaren

De rest zal vragen:
‘Hoe heb je elkaar herkend?
Was het lengte, of lichtaamsgeuren?’
Waarop het mannetje zegt hoe het zit:
‘Als ik naar jullie kijk
zie ‘k enkel zwart en wit
als ik naar haar kijk honderd kleuren’ ”

Toen ik het voor het eerst las wist ik dat er een flinke taak op me lag te wachten; er moest een ‘zwart wit gedrang’ aan pinguïns geïllustreerd worden. Het werden er uiteindelijk meer dan 70 om de ‘kudde’ overtuigend in beeld te krijgen.

Voor de ondergrond van de illustratie wilde ik een ‘ijsschots’ maken. Omdat met een echt blok ijs werken wat ambitieus leek, plakte ik een stuk iriserende folie op een groot vel papier en ik vouwde dit in verschillende richtingen tot er een ijsschots-achtige textuur ontstond.
Fun fact: van deze hele ijsschots is op de uiteindelijke illustratie vrijwel niets te zien (story of my life, haha).

Toen de ‘ijsschots’ eenmaal gemaakt was, zette ik een flink aantal pinguïns op hun plaats. Het doel was uiteindelijk scherp te stellen op die ene ‘speciale’ pinguïn. Fun fact nummer twee: uiteindelijk had ik lang geen 70 pinguïns nodig om het ‘kuddegevoel’ te krijgen.

Hierboven zie je hoe de set er door de lens van mijn camera uitzag. Na het fotograferen was het tijd voor de beeldbewerking en het toevoegen van het gedicht zelf.

Voor de ansichtkaart paste ik het ontwerp wat aan (in de serie kwam het beter tot zijn recht in een staande beeldverhouding).

Bovenstaande kaart is (evenals de andere twee) verkrijgbaar in mijn webshop.

 

 

Onlangs realiseerde ik me dat ik op instagram genoeg kijkjes achter de schermen geef, maar dat ik dat op mijn blog nauwelijks doe. Gek eigenlijk, want mijn website is zoveel meer ‘van mij’ dan mijn Instagram account. Niet dat ik die laatste niet zelf bijhoud (in tegendeel), maar het is niet ‘mijn stukje internet’. Als Instagram ooit besluit de stekker eruit te trekken, dan ben ik alles wat daar staat kwijt. Zonde! Tijd om daar verandering in te brengen.

Ik deel al regelmatig video’s en achter de schermen materiaal van hoe ik mijn 3D-illustraties maak, maar ik laat maar weinig zien van het tot stand komen van de illustraties zelf. Daarom vandaag een blog over hoe ik te werk ga als ik een illustratie inkleur.

De illustratie in deze blogpost maakte ik voor Professor Grutjes zoekt de Uitknop; het tweede deel in een kinderboekenserie over Professor Grutjes (als je geen idee hebt waar ik over praat; hier kun je deel 1 bekijken). Afgebeeld is Wilma Windjes; een karakter dat zowel in deel I als II terugkomt.

Het begint allemaal met een schets, waarin ik de compositie bepaal. Aandachtspunt in deze illustratie was voor mij het overdreven formaat doos in vergelijking tot Wilma.

Daarna maak ik een snel kleurenplan. Ik geef alle grote vlakken een kleurtje om te kijken of het totaalplaatje wordt zoals ik het in mijn hoofd heb. Ik kan er beter in dit stadium achterkomen dat een kleur niet goed werkt dan wanneer ik al flink wat tijd heb gestoken in het uitwerken van de illustratie.

 

Wanneer ik tevreden ben met het snelle kleurenplan begin ik echt met uitwerken. Eerst zijn de grote kleurvlakken aan de beurt.

 

Daarna voeg ik de eerste laag met lijnwerk toe. Vaak is die zwart, soms gebruik ik ook meteen al een kleurtje.

 

De volgende stap is schaduw. Dit zijn niet zozeer natuurgetrouwe schaduwen met een lichtbron in gedachten (zoals het ‘moet’ volgens de tekenen-naar-de-waarneming-politie), maar meer accenten om mijn illustratie diepte te geven.

 

Bij schaduwen horen ook highlights (immers; zonder donker is er ook geen licht) en dat is de volgende stap; met wit potlood breng ik op plekken waar ik dat nodig vind highlights aan.

Laatsts stap: details. Met kleurpotlood breng ik hier en daar een (lijn)accent aan om de illustratie nog wat meer schwung te geven.

 

Et voilà! Dat was het uitwerkproces van deze illustratie. Natuurlijk is iedere tekening anders en ik kijk altijd per illustratie wat ik denk dat ‘ie nodig heeft, maar de basis van mijn inkleurproces komt wel vaak ongeveer hierop neer.

Wil jij ook een project door mij illustreren, neem dan gerust contact met me op.

 

Alweer een tijdje geleden mocht ik een heel bijzonder schaap maken voor een nog specialer meisje. Haar moeder vertelde me hoe haar dochter Indy geen ‘meisje-meisje’ is, maar kort haar heeft en het liefst jongenskleren draagt. En hoe vastberaden Indy is om, ondanks opmerkingen van leeftijdgenoten, te blijven wie ze is. Ze vertelde me hoe mijn ‘You were born to stand out’ ansichtkaart veel betekent voor Indy en hoe zij zich vertegenwoordigd en gezien voelt door dat kleurrijke schaap dat het stralende middelpunt van die kaart is.

Daarom wilde mama Debbie iets speciaals doen voor Indy; haar eigen versie van een speciaal schaap laten maken. Dus na overleg over kleurgebruik (roze was verboden ;)) ging ik aan de slag met Indy’s eigen speciale schaap. Deze 3D-illustratie staat nu te stralen op Indy’s slaapkamer als dagelijkse reminder dat het 100% okay is om jezelf te zijn.

Afgelopen tijd maakte ik nog een aantal van deze schapen voor mijn webshop. Voor eenieder die een reminder zoals Indy die van haar moeder kreeg ook zelf kan gebruiken.

Een aantal van deze schapen is nog verkrijgbaar in mijn webshop. Ieder schaap is uniek en met de hand gemaakt van merino lontwol (100% mulesing-vrij). Adopteer jij er eentje? Dat kan HIER.

 

Een tijdje geleden ging ik (op video!) in gesprek met Mariko van Happlify. En dat vond ik nogal wat, want ik praat over het algemeen niet zo graag over mezelf. Uiteindelijk werd het een openhartig gesprek over mijn werk, mijn persoonlijke interesses en hoe werk voor mij soms voelt als therapie.

Je kunt een fragment van het interview hieronder bekijken. Het hele interview (dat een kleine 20 minuten duurt) kun je terugkijken door HIER te klikken.

Ik had de eer om weer een smartphone wallpaper te ontwerpen voor Happlify. Deze wallpaper is gebaseerd op de bekende quote ‘Bloom where you are planted’, die in deze tijden van (corona)crisis erg toepasselijk is op ons dagelijks leven. Je kunt de hele blogpost lezen én de wallpaper downloaden door HIER te klikken.

I had the honour of designing another smartphone wallpaper for Happlify. This one is themed around the quote ‘bloom where you are planted’, which I find to be very fitting in these times of (covid-)crisis.

Misschien heb je hem al voorbij zien komen: mijn nieuwe ‘Thinking Of You’ ansichtkaart. Ik maakte deze kaart met een echte croissant (de zoektocht naar de perfecte kromme croissant bleek een lange) en een papieren illustratie van een eenhoorn-astronaut. Het hele maakproces van de kaart legde ik vast in onderstaande video; van het uitkiezen van de croissant tot het moment dat ik de kaarten in fysieke vorm binnenkreeg. Kijk je mee?

You may have seen it already; my newest ‘Thinking Of You’ postcard. I made this card using a real croissant and a paper cutout of my unicorn astronaut illustration. I filmed the whole process of making the card from picking the perfect croissant to unboxing the postcards the day they landed on my doormat. You can check out the entire process by watching the video below!

Ik had de eer om voor Mariko en haar gezin een familieportretje in kerststijl te illustreren, Dit portretje werd gebruikt als kerstkaart, die Mariko aan haar zakelijke (ze is eigenaresse van sellyourstuffonline.nl en Happlify) en privé contacten heeft gestuurd.
I had the honour to illustrate a Christmas-themed custom family portrait for Mariko and her family, which was used as their Christmas card for this year.

Op de originele versie (hierboven afgebeeld)  zijn geen mondkapjes te zien, maar om de kerstkaart ‘echt 2020’ te maken stelde Mariko voor deze toch nog toe te voegen als symbool voor dit gekke jaar.
The original version of the portrait (see the photo above here) was without face masks, but we thought it would make the card ‘more 2020’ to include them as a symbol for the crazy year 2020 has been.

Wil jij ook graag een familieportretje van jouw gezin of vriendengroep laten illustreren? Neem dan gerust contact met me op!
Would you like a custom family portrait of your family or group of friends? Do not hesitate to contact me!

Wie mij en mijn blog al een tijdje volgt kent mijn jaarlijkse traditie wel: de gratis smartphone wallpaper. Ieder jaar ergens in november of december ontwerp ik een gratis te downloaden wallpaper voor je smartphone. Waarom? Omdat ik daar heel blij van word en omdat kerstversieringen verder gaan dan een boom, woonkamer of tuin.
If you’ve been following me and my blog for a while you know it’s become a tradition: my annual free downloadable smartphone wallpaper.
This year I created one especially for the Dutch feelgood platform ‘Happlify’.

Dit jaar ontwierp ik de wallpaper speciaal voor Happlify: een platform waar je terecht kunt voor alles wat onder de term ‘feelgood’ valt. Voor webshops van kleine ondernemers en een feelgood blog bijvoorbeeld.

Speciaal voor dat blog schreef ik dus een artikel met bijbehorende wallpaper-download. Je kunt het hele artikel hier lezen (en belangrijker: de wallpaper daar donwloaden).
You can download the wallpaper by clicking this link. it will send you to a Dutch blog post, but you can download the wallpaper by clicking the photo in the post. Happy holidays!