We gaan even terug in de tijd, naar het begin van dit jaar. In januari organiseerde het prachtige Sofacompany namelijk een giveaway op instagram. Ze gaven een exemplaar van de ‘Vera’ sofa (ja, echt!) weg. Het enige wat je hoefde te doen was een foto plaatsen waarop je verbeeldde waarom je die sofa zo graag wilde hebben. Onder het mom ‘niet geschoten is altijd mis’ (mijn levensmotto, geloof ik) besloot ik gewoon eens mee te doen. Want een nieuwe bank kon ik wel gebruiken en ik kwijlde al maanden over de instagram feed van Sofacompany (alles is zo mooi!).
Ik maakte bovenstaande illustratie en besloot niet te verbeelden waarom ik hem wilde hebben, maar wat ik zou gaan doen als ik hem zou winnen:

I’m gonna take you back in time for a little bit, to the very start of this year. In january, the lovely Sofacompany hosted a giveaway on instagram. You could win a ‘Vera’ sofa (yes, really!) if you posted a photo that showed why you really needed to win this sofa. I decided to give it a try, as I could really use a new sofa.
I made the illustration above that not only showed why I wanted to win the sofa, but also what i’d do with it in case I would win it. Which is: bingewatching Netflix series with my (for now imaginary) llama.

 

Naarmate de deadline dichterbij kwam zakte de moed me steeds verder in de schoenen. Er waren nog zoveel andere leuke inzendingen. Stiekem zag ik de Vera sofa al staan in mijn kleine huisje, als vervanging voor het uitgewoonde, smoezelige exemplaar van Ikea. Maar ik durfde niet te hard te hopen, want ik geloof dat je dingen kunt ‘jinxen’ door teveel te doen alsof ze al gebeurd zijn terwijl dat niet zo is.
En toen kwam ‘het moment’. Ik was uit eten met mijn bestie toen ik onderstaand bericht op instagram zag verschijnen:

 

Woohoo! Ik had gewoon gewonnen! Hoe tof! Na een week of drie stond Vera te shinen in mijn woonkamer. Hoe dat eruit ziet? Nou zo ongeveer:
And guess what? I WON! After a few weeks, ‘Vera’ was in my living room. Look how wonderful she is:

Nogmaals, Sofacompany: heel erg bedankt voor de prachtige sofa! Hij zit heerlijk, is prachtig en ik kan hem nu al niet meer wegdenken uit mijn huis. Nu moet ik alleen nog een lama zien te vinden die de avonden met mij op ‘de Vera’ wil doorbrengen.

Again, thank you so much Sofacompany! The only thing left for me to do is find a llama that want to spend its nights on my sofa.

Het heeft behoorlijk wat langer geduurd dan ik had gedacht, maar ik kan het nu met recht zeggen: ik ben er weer! Zoals jullie wel zullen weten ben ik de afgelopen maanden heel druk bezig geweest met het illustreren en vormgeven van mijn eerste boek voor Uitgeverij Snor. De deadline werd meermaals verschoven, waardoor ik er een stuk langer mee bezig was dan ik had gedacht. En tussentijds (zo rond de feestdagen) had ik even wat tijd nodig om weer ‘mens’ te worden. Want maandenlang onafgebroken alle dagen, avonden en weekenden werken gaat je niet in de koude kleren zitten. Ik moest mezelf echt weer even leren ontspannen. Maar goed, de nodige ‘nervous breakdowns‘ daargelaten kan ik niet anders zeggen dan dat ik apetrots ben op het boek dat over een paar maanden gaat uitkomen. Ik loop straks door de boekhandel en ik zie dan een boek liggen dat ik heb gemaakt. Het klinkt nog een beetje surrealistisch.

Dat ik weer terug ben betekent dat je weer meer activiteit mag verwachten op de blog. Maar met een heel belangrijke regel voor mij: als mijn hoofd ernaar staat. Ondanks dat ik bloggen heel leuk vind en dat het mij super veel toffe dingen brengt, moet ik onthouden dat ik blog ter ondersteuning van mijn illustratiewerk. Niet andersom. Soms leg ik de lat wat te hoog en moet ik naast illustrator ook fulltime blogger zijn. Het noodgedwongen afstand moeten doen van het bloggen (want: major tijdgebrek) heeft me doen inzien dat dat niet de hoofdactiviteit van mijn bedrijf moet zijn. Maar niet getreurd: er komen genoeg leuke inspiratie artikelen, sneak peeks, photo diaries online de komende tijd. En natuurlijk blijf ik voorlopig artikelen schrijven voor Team Confetti. Ik weet alleen nog niet wat de frequentie waarmee artikelen op deze blog zullen verschijnen zal zijn. Maar weet je: we zien wel.

Voor nu wil ik jullie bedanken voor jullie geduld en lieve berichtjes. Ik kijk er naar uit weer meer met jullie te kunnen gaan delen in de nabije toekomst!

It has taken quite a bit longer than I expected, but now I can finally say: I’m back! As you may know, these past few months have been all about illustrating my very first book for ‘Snor Publishers’. The deadline was postponed several times, which is why I have been working on the book a lot longer than I expected. And during the process (somewhere around the holidays) I needed some time to become, well, human again. This sounds a little dramatic, but working all day every day (and I mean all evenings and weekends for months on end) is tough on the mind and body. Let’s say I had to learn how to relax again. Nevertheless, after a few nervous breakdowns I am so very very proud that ‘my’ book will be in stores in a few months, I’ll be walking into a bookstore and see the book that I designed and illustrated. It all still sounds a little unrealistic to me.

The fact that I’m back also means you’ll be seeing more of me here on the blog. I’ve really missed sharing my thoughts, inspirations and creative process with you. However, I can’t promise anything about the frequency with which I’ll be blogging again. Having to stop blogging (due to lack of time) made me realize that blogging is not (and should not be) the main activity of my company. My illustration work has to come first. So when I have time, I’ll blog. When I don’t, I won’t. Simple as that. But don’t fret: I’ll be sharing plenty of articles here in the near future! I just don’t know exactly when.

Thanks for taking the time to read this and for having supported me throughout the ‘book process’ on social media. I look forward to interacting more with you very soon!

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben gek op tosti’s. En ik weet dat ik niet de enige ben. Tosti’s met ‘gewone’ kaas, geitenkaas, brie (ik houd van kaas, heb je ‘m al door?), pesto, tomaat of zelfs avocado (ja, echt): je kunt me ervoor wakker maken. Hell, mijn bestie maakt ze zelfs met stroopwafels! Ik bestel deze goudgele vriend niet alleen in de horeca, maar ik eet hem ook vaak thuis. Bij gebrek aan een vriezer (helaas heb ik daar geen ruimte voor) kamp ik nogal snel met een overschot aan oud brood en laat dat nou perfect zijn voor een tosti!

Ik moet alleen wel toegeven dat zo’n kale ‘grilled cheese’ met ketchup drie keer in de week wel een beetje saai wordt. Daarom heb ik deze week de handen uit de mouwen gestoken en een recept voor de perfecte (vega) ‘Croc’ Monsieur voor jullie uitgevogeld. ‘Croc’ in plaats van ‘Croque’ ja; want een recept zonder illustratieve printable en creatieve woordspeling is wat mij betreft drie keer niks. Print deze nette Alligatormeneer dus uit voor een extra culinaire dimensie. Of verras je lief, kind of hond met een extra feestelijke lunch. Ready? Here we go!

Benodigdheden voor het eetbare deel:
– wit of bruin casinobrood
– 25 gram boter
– 25 gram bloem
– 250 ml melk
– nootmuskaat
– geraspte kaas (goudse of gruyère)
– ham of spek (optioneel)
– bakpapier
Voor de Croc:
– satéprikkers
– printable
– printer
– lijm of plakband

Zo doe je het:
Verwarm de oven voor op 180 graden. Snijd vier casinoboterhammen diagonaal door zodat je acht driehoeken overhoudt. Rooster de boterhammen eventjes voor in een broodrooster of in de oven (dit zorgt ervoor dat het brood niet te sponzig wordt wanneer je er straks de bechamelsaus op doet).

 

Bij een echte Croque Monsieur hoort bechamelsaus. Bij deze Croc is dat niet anders. Je kunt dit kant en klaar kopen, maar bechamelsaus maken is eigenlijk heel makkelijk. Dat doe je zo: Smelt de boter in een steelpannetje en doe vervolgens de bloem erbij. Blijf roeren en laat de bloem op laag vuur gaar worden totdat de bloem licht van kleur wordt.

 

Doe vervolgens de melk er beetje bij beetje bij en breng de saus aan de kook. Laat de saus een aantal minuten doorkoken tot hij een gladde, pappige consistentie heeft (als de saus al snel wat te dik wordt kun je er een extra scheutje melk bij doen). Roer op het laatste moment nog een snufje nootmuskaat door de bechamelsaus.

 

Leg vier van je driehoekjes brood op een met bakpapier beklede bakplaat. Als je vlees op je Croc wil dan leg je een plakje ham of spek op elk driehoekje brood. Doe er daarna (of meteen als je voor de vega variant gaat) een lepel bechamelsaus op.

 

Op de bechamelsaus doe je wat geraspte kaas. Dek dit geheel af met een tweede driehoekje brood en doe ook hier weer een lepel bechamelsaus en wat geraspte kaas op. Extra veel honger? Dan stapel je er gewoon nog een laag bovenop (zoals ik hier op de foto’s heb gedaan)! Ze de bakplaat met je Crocs in de oven en bak ze ongeveer tien minuten tot de kaas bovenop goudbruin is.

 

Ondertussen dat je Croc staat te bakken kun jij mooi je printable in elkaar zetten. DOWNLOAD DE PDF HIER.
Print de PDF uit, knip de illustraties uit langs de stippellijn en plak je Monsieur op een stokje. Dit stokje prik je als je de tosti klaar is bovenin en je bent klaar om de show te stelen met je extra leuke Croc Monsieur. De tosti-truck vind je ook terug op de printable. Prik deze in een andere Croc of zet hem er los bij voor de gezelligheid.

Have fun, eet smakelijk en see you later, alligator!