Jullie zijn van mij gewend dat ik elke laatste vrijdag van de maand een column schrijf. Deze maand is dat niet anders, maar de column is deze keer extra bijzonder. Ik schreef hem namelijk in opdracht van Oh Marie!. De lieve Marlous vroeg me of ik in het kader van het ‘tropenrooster’ op de Oh Marie! blog een column wilde schrijven over een favoriete zomerherinnering. Vandaag komt deze column online op de Oh Marie! blog en deel ik hem hier met jullie.
Zomerhuisje aan zee, maar dan anders.

Altijd wanneer mij wordt gevraagd naar een favoriete herinnering kan ik het niet helpen; ik grijp terug op één van de gelukkigste periodes in mijn leven. De periode dat mijn ouders net uit elkaar waren (nou is dat op zich niet bijzonder gelukkig, zoals je zult begrijpen) en mijn vader tijdelijk een houten chalet in de bossen huurde. Ondanks dat dus de aanleiding om er gedeeltelijk te wonen niet was om over naar (het ouderlijk) huis te schrijven, was het recreatiepark waar de houten kolos stond voor mij toen (ik was een jaar of zeven) een waar toevluchtsoord. Het was een nieuw begin.

Dat chalet was bijzonder pittoresk, gezellig en in de zomer voornamelijk bijzonder warm. En dat laatste is hetgeen waarover ik het wil hebben.
Want in de categorie zomer heb ik drie opties in de aanbieding; warm, heet en ‘niet te doen’. Het ‘chaletje’, zoals we ons tijdelijke onderkomen liefkozend noemden, viel overduidelijk in de laatste categorie. Als het zomer was, dan wilde je overal zijn behalve daarbinnen. Kwam je terug van een dagje uit, dan trof je de kaarsen slap hangend in hun kandelaars aan op het dressoir (zonder overdrijven). Airco was nog niet uitgevonden en ’s nachts lagen mijn zus en ik te smelten in ons stapelbed. ’s Morgens werden we wakker van het gekwetter van vogels. In de tuin van het chalet stond een pruimenboom. Aan de oogst van deze boom aten we ons misselijk. Na het avondeten maakten we een wandeling door de bossen en kwamen we ‘per ongeluk’ langs een camping met een snackbar die de beste jaren negentig naam ooit draagt: ‘Bulletje’. Bij Bulletje haalden we ’s avonds een ijsje of soms ’s middags een kroket en speelden we even in de speeltuin. Om vervolgens terug te keren naar het chalet en zelf gefrituurd te worden. Oh, de nostalgie.

Maar één van de beste herinneringen van de zomer in kwestie is misschien nog wel dat wat je ziet op de foto. Weer zo’n warme dag die alleen door te komen was buiten de vier houten muren van het chaletje. Pap knipte de heg, ik assisteerde door fris te drinken in de kruiwagen en aan te wijzen waar nog uitstekende takken gesnoeid dienden te worden. Ach, verschil moet er zijn. Je hebt werkpaarden en luxepaarden.

Tegenwoordig word ik wakker met het geluid van voorbij tuffende brommers die proberen de geluidsbarrière te doorbreken. De rust van het bos is in vrijwel alle aspecten van mijn leven ver te zoeken. Soms maak ik ‘ons wandelingetje’ nog wel eens. Dan stap ik Bulletje binnen en koop ik een ijsje. Ik kijk uit over de speeltuin en probeer te voelen ‘hoe het toen was’. Maar echt lukken doet dat niet. En eigenlijk is dat niet erg; een goede herinnering laat zich niet nabootsen of herhalen. Die wordt naarmate de tijd verstrijkt in je hoofd alleen maar beter.

 

Een tijdje geleden vertelde ik het jullie al in mijn ‘5 things I’m doing right now‘ artikel; ik schreef een column voor Maak Magazine. En hoewel ik al vaker in magazines heb gestaan met mijn producten, was dit de eerste keer dat ik ook daadwerkelijk een column mocht schrijven en dat was zó leuk om te doen. Ik schreef een kort stukje over mijn liefde voor stof; een liefde die ik al heel lang bij me draag.

A little while ago, I told you in one of my ‘5 things I’m doing right now‘ posts that I was writing an editorial for the Dutch DIY Magazine ‘Maak Magazine‘. And although I have been featured in magazines before, I never actually wrote an editorial for one, so this was really exciting! The editorial is about my love for fabric (and it’s in Dutch).

Maar het column was niet het enige: ook mijn beursje met monsters wordt genoemd in het magazine én mijn beursje met feestbeesten staat in de inhoudsopgave. Het blijft bizar om zo je eigen werk terug te zien en te weten dat een heleboel mensen het gaan zien en/of lezen. Dank je wel Anke, Anne en Nikki dat jullie me zo overvloedig hebben willen vertegenwoordigen in jullie mooie magazine! Als je een exemplaar van dit magazine wilt bestellen, dan kan dat hier.

Besides writing the editorial, I was also featured with two of my clutches; one with monsters and one with party animals. Special thanks to Anke, Anne and Nikki for giving me this opportunity to be featured in their wonderful magazine! If you’d like to order your own copy, you can do so here.

 

De afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met het zeefdrukken van nieuw cadeaupapier. Ik maakte mijn eigen handgedrukte cadeaupapier vorig jaar voor het eerst, ter ere van een expositie voor Grafisch Atelier Raaf in Breda. Sindsdien gebruikte ik het om bestellingen mee in te pakken en ik verkocht het op de verschillende markten waar ik een kraam had (waar het cadeaupapier altijd erg goed in de smaak viel). Maar aan alles komt een eind, en zo ook aan mijn voorraad cadeaupapier. Er moest hoognodig een voorraad worden bijgedrukt en dus ging ik weer aan de slag in het grafisch atelier. Vandaag deel ik wat foto’s (en een video!) met jullie van het drukproces en het eindresultaat.
Ik heb alle vellen cadeaupapier gedrukt in ‘Irisdruk’; bij deze techniek werk je niet met verschillende drukgangen, maar met verschillende kleuren verf op dezelfde zeef, waardoor je freestyle kleurverlopen krijgt (ben ik fan van).

These past weeks, I’ve been working very hard on screenprinting some new giftwrap. I printed this giftwrap for the first time last year, for an exhibition at Graphic Arts Workshop ‘Raaf’ in Breda (The Netherlands). I sold it at several markets and I used it to wrap webshop-orders in. But since I almost ran out of this handprinted giftwrap, it was time to print some more. Today I’m sharing some photos of the process and the end-result.

Gelukkig had ik John bij me om te assisteren en hij maakte ook een filmpje van het drukproces (sorry voor de herrie, maar de druktafel zuigt het papier vast en klinkt dus als een uit de kluiten gewassen stofzuiger).

Deze twee dagen handwerk resulteerden in pakweg 350 handgedrukte vellen vloeipapier, courantpapier en kraftpapier. Ik kan dus voorlopig weer even vooruit, al moet ik wel al die vellen nog even met de hand schoonsnijden.

I was SO glad I had John with me to be my assistant throughout the day. He even managed to make a video of the printing process (sorry for the noise, the vacuum-table is very loud!).
https://vimeo.com/130661370
And then the result of two days of manual labour: About 350 sheets of handprinted blotter, newspaper and kraftpaper in several colours:

Voor sommigen van jullie is het misschien al zover en voor anderen is het (hopelijk) niet zo lang meer wachten: Zomervakantie! En hoewel de zomerperiode voor de werkgelegenheid van freelancers vaak wordt aangemerkt als ‘komkommertijd’ ziet het er voor mij naar uit dat ik het de komende maanden HEEL erg druk ga hebben met een heleboel super toffe dingen.
Tot zover is er niks aan de hand; ik houd van mijn werk en ik werk wanneer het nodig is. Dit betekent alleen wel dat ik wellicht niet op vakantie ga deze zomer. Ook al geen enorm probleem (ik kan immers vakantie nemen wanneer het mij uitkomt), maar er is wel iemand in mijn omgeving die koste wat het kost op vakantie wil dit jaar; mijn lama van papier.
En daar komen jullie ‘in the picture’. Want wie mij en mijn blog al een tijdje volgt kent mijn vakantietraditie misschien al wel; de lama-invasie. Ik ga niet op reis zonder lama op een stokje, waarmee ik allerlei kekke vakantiefoto’s maak.

Zoals hier in Londen:

For most of you it can’t be long before summer vacation starts. And although summer is often known as a period of time in which there’s not a lot to do for freelancers like me, it seems like I will be having LOADS of cool projects on hand these coming months.
Don’t get me wrong; that’s not a problem at all. I’ll plan a vacation when I have time for it (one of the many up-sides of being self-employed), but it does mean that I might not be going on vacation this summer. And there’s one special someone in particular that doesn’t like that idea at all: my paper llama.
And that’s why I need your help this summer, because my llama really needs a vacation. I’ve taken it with me on loads of previous trips, like this one to London:

 

Of twee jaar geleden in Italië:
Or to Italy two years ago:

 

En vorig jaar tijdens onze roadtrip door Amerika:
And last year to the USA:

 

Afijn, mijn lama wil dus op vakantie. En hij wil met jullie allemaal mee! Vandaar dat ik er deze zomer weer een bescheiden foto-wedstrijdje tegenaan smijt. Hoe ik dat voor me zie? Nou, je kunt onderstaande printable gratis downloaden en uitprinten. Knip de lama uit, plak hem op een stokje en neem hem mee op vakantie of dagje uit. Maak zoveel mogelijk leuke foto’s met hem en upload ze op instagram met de hashtag #LLAMAONTOUR (ja, twee L-en, want zo schrijf je lama in het Engels en buitenlandse inzendingen zijn ook welkom!). Zo heeft mijn lama de vakantie van zijn leven!

Long story short: my llama needs a vacation. That’s why I’ll be hosting a little photo-contest this summer. Download the printable below, print it, cut out the llama along the grey dashed lines and glue it to a stick. Then take it with you on vacation or during a daytrip and take loads of touristy photos with it. Upload these photos on instagram using hashtag #LLAMAONTOUR and give my paper llama the vacation of his life!

 

De lama heeft vorige week met mij al proefgedraaid in Utrecht en dat zag er zo uit:
I took my llama to Utrecht last week and he really liked it:

Ik snap natuurlijk ook wel dat jullie niet ‘voor de kat haar viool’ foto’s gaan maken de hele vakantie, daarom stel ik er iets tegenover: je kunt een franje design lama-pakket winnen als je meedoet! De vraag is dus niet óf je meedoet maar hoe vaak. Je kunt onbeperkt foto’s uploaden op de hashtag (#LLAMAONTOUR) en ik kies een winnaar op vrijdag 14 augustus, die ik via instagram bekend zal maken. Kleine bonus: de leukste inzendingen verzamel ik in een blogartikel op deze blog.
Ondanks dat ik zelf (zoals het er nu naar uit ziet) niet naar het buitenland ga, neem ik mijn lama natuurlijk ook mee als ik leuke dagtripjes ga maken (het kan niet de hele zomer ‘all work and no play’ zijn). Hij gaat het liefst overal mee naartoe, namelijk. Doen jullie gezellig mee?

Download jouw zomer-lama HIER.
Succes!

P.S: Zorg ervoor dat je instagram account openbaar is, anders kan ik je inzending niet zien en dus ook niet meenemen in de wedstrijd!

The best part about this contest is the prize, of course (contests without prizes are lame), so you can win a franje design llama set. Ahw yeah! You can participate as many times as you like until Friday, August 14th. On that day I’ll be announcing the winner on instagram. The best pics will be posted here on this blog.
I’ll be taking my llama with me on every daytrip I’ll take (It can’t be all work and no play all summer long) and I’ll make sure I’ll post loads of pics with it myself. Will you be joining me?

Download your summer-llama HERE.
Good luck!

P.S: Make sure you have a public instagram account, because if you don’t I won’t be able to see your photos and I can’t take them into account when picking a winner.

Zoals je in mijn Photo Diary van vorige week al hebt kunnen lezen heb ik nieuwe visitekaartjes voor mezelf ontworpen. En naast dat ik er zelf natuurlijk blij mee ben, kreeg ik op sociale media bijzonder veel lovende reacties. Super leuk! Al een hele tijd loop ik rond met het idee om eens wat vaker het proces achter bepaalde projecten met jullie te delen. Om jullie meer inzicht te geven in hoe mijn werkproces verloopt en ook om te laten zien hoe ik uiteindelijk tot een eindproduct kom. Soms is die weg kort, soms is die behoorlijk lang. Vandaag is het dan zo ver en deel ik met jullie het werkproces van mijn visitekaartjes en natuurlijk het eindresultaat!

Toen ik begon met het ontwerpen van de kaartjes had ik al een behoorlijk duidelijk beeld in mijn hoofd. Ik wilde mijn confetti-illustraties gebruiken en op de achterkant wilde ik verschillende werken uit mijn portfolio. Maar ik was nog niet klaar met eisen stellen, want ik wilde ook nog ruimte hebben om op mijn kaartjes te kunnen schrijven. Zo gebruik ik ze namelijk al jaren als bedankkaartjes bij bestelling in mijn webshop. Een hoop eisen dus voor zo’n klein kaartje.

As you may have read in last week’s Photo Diary, I’ve been working on desiging some new business cards for myself. I’ve been posting some work-in-progress updates on social media and I got the impression that you really liked seeing the process that was behind it. So I decided to share that process with you in full today!

When I started working on the designs, I already had a pretty clear picture in my head of what my new cards were supposed to look like. I wanted to use the confetti-illustrations I’ve made the past few months and I wanted some illustrations from my portfolio on the back of the cards. I also wanted some open space, so I could write a little ‘thank you’-message on it, as I’m used to doing when shipping out orders. These are a lot of demands for such a small card. This is what the first round of designs looked like:

Okay, dit eerste ontwerp was het niet helemaal. Ik kon geen portfoliostukken vinden die qua kleur helemaal goed aansloten bij de confetti-illustratie op de voorkant (ik ben echt een nerd als het op kleur aankomt) en ik vond het er allemaal een beetje geforceerd uit zien. Ik besloot het over een andere boeg te gooien.
Weg met het portfoliowerk. Het idee is leuk, maar het moet wel passen. En als het visitekaartje leuk genoeg is, dan komen de mensen vanzelf mijn portfolio wel bekijken op mijn website, dacht ik. De volgende stap zag er zo uit:

I wasn’t too happy with this first round of designs. I wasn’t able to find illustrations in my portfolio that really matched the colours of the confetti-illustrations on the front (I’m a real colour-nerd, if you hadn’t noticed yet) and I thought it all looked a little forced. So I decided to get rid ofe the portfolio-work and just focus on designing a nice card. If people like the card, they’ll probaby head over to my website to have a look at my portfolio anyway. The next step looked like this:

Met zo’n relatief rustige voorkant was het een logische stap om mijn gegevens naar de andere kant van het kaartje te verplaatsen en de confetti-illustratie meer ruimte te geven. Zo kan ik ook bij de illustratie schrijven in plaats van op de logo-kant van het kaartje. Win-win.

Now the back of the card was simply boring, so it only seemed logical to move my personal data to the back of the card, creating more space for the confetti-illustrations.

Nog een beetje spelen met patroontjes et voila!
I played around with some patterns and there you have it!

Het is altijd spannend om de gedrukte kaartjes geleverd te krijgen. Je weet nooit of de kleuren precies zijn geworden zoals je wilt of dat er misschien op het drukwerk dingen te zien zijn die je op je scherm niet zag. Ik sta altijd met bonkend hart dozen drukwerk open te maken en ik was in dit geval super tevreden met wat ik in de doos aantrof. De kleuren van het drukwerk zijn helder, maar niet te fel (ik ben meer een pastel-meisje) en het contrast was precies goed. Ik ben blij en klaar om een heleboel nieuwe mensen te ontmoeten!

I was really excited about receiving my business cards from the printer. You never know if the colours turn out exactly the way you wanted to or if you suddenly see things in print that were not visible on your screen. I was very happy about the print-quality of these cards. I’m SO ready to meet some new people!

Vonden jullie het leuk dit proces zo te zien? Ik hoor graag in de comments of het voor herhaling vatbaar is!

Did you like learning about the process? Let me know in the comments!

Afgelopen zondag was ik jarig. En hoewel ik zelf geen wilde plannen had, dachten mijn bestie Anneloes en John daar anders over. Het was een dag vol liefde, eten, mooie wensen en verrassingen en ik heb me in jaren niet zo jarig gevoeld.
In de ochtend kwamen mijn vader, moeder en tante gezellig langs voor koffie en een stukje (deels mislukte) funfetti cake. Als je heeeeeeel goed naar de bodem van de cake kijkt dan zie je daar alle naar-beneden-gezakte funfetti zitten. Ah, well. Gelukkig heb ik op mijn 28ste nog wat te leren.

Last sunday was my birthday. And although I didn’t have wild plans for the day myself, my bestie Anneloes and John made it a birthday I will never forget.
In the morning my mum, dad and aunt came by for coffee and cake. I made an attempt at baking a funfetti cake, but all the funfetti sunk to the bottom of the cake during the baking process. Ah, well. I’m glad I still have something to learn now that I’m 28.

 

Daarna was het tijd voor een gezellige lunch bij Villa Augustus met mijn lief. Hoewel het niet naast de deur is, vind ik het één van de fijnste plekken die ik ken en elke keer als ik er naartoe ga voelt het echt als een uitje.
Then it was time for a lovely lunch at Villa Augustus for me and my boo.

 

‘s Avonds zouden we met zijn tweetjes tapas gaan eten. Ik vond dat eigenlijk nogal decadent, om én buiten de deur te gaan lunchen én ‘s avonds ook nog uit eten te gaan, maar John wuifde die semi-gêne weg met de opmerking ‘je bent maar één keer per jaar jarig’. True story.
Aangekomen bij het tapas-restaurant bleek dat Anneloes en John mijn liefste vrienden en familie hadden opgetrommeld om mee te eten. Surprise!! Iedereen die mij dierbaar is, was er. Het was de beste verrassing (hoewel ik al wel vermoedde dat er iets gaande was) die ik me ooit had kunnen wensen. We hebben gepraat, gelachen en gehuild (ik ben een mega emo). Ik kreeg cadeautjes, knuffels en vooral zo veel liefde. Dat iedereen daar was voor mij, dat is echt goud waard.

Then me and John were supposed to have a nice dinner for two. But when arriving at the restaurant, it turned out that John and Anneloes invited all of my friends and family to have dinner together. Surprise!! Everyone I love most was there. It was the best surprise ever (although I did get suspicious something was up a few weeks before my birthday). We talked, laughed and cried. I received gifts, hugs and so much love. The fact that everyone was there especially for me is worth more than words can ever say.

 

Extra props voor mijn allerbeste bestie, die de tafels versierde met confetti, rietjes voorzag van mijn eigen lama’s en zorgde dat iedereen een kaartje had om een verjaardagswens voor mij op te schrijven. De dag na mijn verjaardag heb ik deze kaartjes allemaal gelezen en de mooiste dingen worden mij toegewenst: liefde, geluk, avontuur, vriendschap, geen hangtieten (meerdere keren), lama’s, chihuahua’s en waterglijbanen. Betere vrienden bestaan niet. Ik proost nog een keer op het mooiste complot ooit. Dank je wel, iedereen die er was en natuurlijk Anneloes en John.

Extra props for my bestest bestie, who decorated the tables with confetti, made straw-decorations with my llama-illustrations and made sure everyone had a card to write down their birthday wishes for me. The day after my birthday I sat down and read all of those notecards and my loved ones wish THE best things for me; love, happiness, adventure, friendship, llamas, chihuahuas and water slides. I’m pretty sure my friends are the best friends in existence. Cheers to the best surprise ever. A ginormous ‘thank you’ to everyone who was there and an extra shout-out to Anneloes and John.

Sommige foto’s in dit artikel zijn gemaakt door verschillende gasten op mijn surprise-party. Misschien zijn ze niet van de kwaliteit die je gewend bent op deze blog, maar eigenlijk maakt me dat niets uit. Soms (niet vaak, dat geef ik toe) is het verhaal belangrijker dan het beeld.

Some photos in this post might not be of the quality you’re used to seeing on this blog. They’re taken with mobile phones by several party-attendees. But I don’t care that much, because sometimes (although I admit that’s not often), the story is more important than the images.

 

Het is weer de eerste week van een nieuwe maand en dat betekent dat jullie de maandelijkse Photo Diary nog van me tegoed hebben! Deze maand maakte ik een tripje naar Engeland, stak ik wat tijd en energie in nieuwe visitekaartjes en was ik jarig. Oh en er gebeurde nog veel meer, dus lees snel verder!

It’s time for another photo diary! This month was full of awesome things, like a mini getaway to the U.K, designing some new business cards and of course: my birthday.

De eerste dag van mei was het de dag van de arbeid. Voor deze gelegenheid maakte ik een gratis printable om de ondernemers onder ons eens in het zonnetje te zetten!
The first day of this month it was Labour Day and I made a free printable for all entrepreneurs that deserve a lot more credit than they often get.

 

Ik werkte aan mijn vijfde gastblog voor Team Confetti en maakte ter ere van de zomer gratis te downloaden telefoon-wallpapers. Dit was daar een ‘work in progress’ shot van.
I worked on my fifth guest-post for team Confetti and created a series of free summer phone wallpapers. This was a work-in-progress shot.

 

Het was best lekker weer de afgelopen maand (ofja, soms dan) en dus kon eindelijk het dak van mijn auto weer open. Cabrio-rijden is echt een van de leukste dingen die er is!
The weather was relatively nice, so we could finally put the convertible top down and feel the wind in our hair.

 

Ik was voor de verandering eens als consument op de Swan Market in plaats van als vendor. Daar kochten we deze awesome cactus mét sombrero van Beton And More.
I found this lovely little cactus-with-a-sombrero at the Swan Market.

 

Mei was ook een hele drukke maand. Ik was dus blij dat ik een avondje vrij kon nemen om Netflix te kijken en wat verse popcorn voor mezelf te maken.
May was a very busy month for me too, so I was happy to take a night off and just enjoy some Netflix and homemade popcorn.

 

Nog een achter de schermen foto van één van de wallpapers waar ik aan werkte.
Another behind the scenes shot of my phone-wallpaper designs.

 

Sommige projecten vragen om een nieuw en leeg schetsboek. Ik heb al een eeuwigheid een concept in mijn hoofd voor een prentenboek en eindelijk heb ik er een schetsboek voor gekocht. Hopelijk krijg ik binnenkort wat meer ‘vrije’ tijd om eraan te beginnen.
Some projects require new sketchbooks. I’ve had this idea for a children’s book for quite a while now and I found the perfect sketchbook for it. Now I just have the time to start working on it.

 

Ik kreeg SUPER leuke snail mail van de lieve Ingrid.
The lovely Ingrid sent me some awesome snailmail.

 

Het was moederdag! Tijd om wat aandacht te besteden aan mijn mama en alles wat ze voor me gedaan heeft.
It was mother’s day! Time for a mother-daughter pic.

 

John en ik gingen op mini-vakantie naar Engeland. We verbleven op de boerderij van vrienden van ons en dit was elke morgen ons uitzicht.
John and I went on a mini-getaway to the U.K. We stayed at our friends’ farm and this was our view every morning.

 

En ik ga nergens op vakantie zonder lama op een stokje, dus ik creëerde ook nog een mini lama-invasie.
And I couldn’t resist creating a little llama-invasion while I was there.

 

Ik zat al een tijdje in mijn maag met het feit dat ik mijn visitekaartjes niet meer zo goed bij mij en mijn werk vond passen. En dus ging ik aan de slag met nieuwe ontwerpen.
I designed some new business cards for myself.

 

In Engeland kocht ik dit geweldige party-bus blik. Ik heb een zwak voor opbergblikken.
I came across this ‘party bus’ tin and I just had to get it.

 

Al een tijdje neem ik me voor om wat aan de ergonomie van mijn werkplek te doen. Toen ik in dit huisje kwam wonen wist ik niet dat ik uiteindelijk full-time ondernemer zou worden en ik nam genoegen met een simpel bureau en een bureaustoel die ik van iemand kreeg. Maar na al jaren elke dag door te brengen op deze plek kreeg ik (soms heftige) klachten in mijn nek, schouders en rug. Ik leende deze ergonomische stoel van een zitspecialist in de buurt om een week uit te proberen. Ik was meteen verkocht. Over zes weken komt mijn eigen exemplaar en ik kan eigenlijk niet wachten tot het zo ver is.
I’ve been trying to work on the ergonomics of my workspace and I borrowed this chair from a local ernonomics-specialist. It was SUCH a relief for the pains I’ve been developing in my neck, shoulders and back. My very own chair will be arriving in about six weeks and I just can’t wait!

 

Vers van de pers; mijn nieuwe visitekaartjes. Een uitgebreid(er) artikel over het werkproces en het resultaat zie je volgende week op deze blog!
Hot off press: my new business cards! I’ll be sharing more about the process and the end-result next week.

 

Ik kocht een tros bananen en vond daarop deze Minion!
I bought some bananas and this Minion came with them.

 

En ik was jarig op de laatste dag van mei! Ik deed een poging tot het maken van een funfetti cake, maar ondanks dat ik het heel graag zou willen vrees ik dat ik nooit een keukenprinses zal worden. Het begon al met het beslag; ik gebruikte te harde boter en ik heb geen mixer, waardoor ik (boter)klonten in mijn beslag had. Daarom besloot ik mijn beslag te föhnen net zolang tot de klonten verdwenen waren (move over, Nigella). Vervolgens pleurde ik wat eetbare confetti door het beslag en zette ik de cake in de oven in het volste vertrouwen dat het goed zou komen. Ik kon mezelf nauwelijks bedwingen te wachten met het aansnijden van de cake tot het bezoek kwam en toen het eenmaal zo ver was bleek alle eetbare confetti tijdens het bakken naar beneden gezakt te zijn. Meeeeeh. Geen funfetti cake, maar funfetti bodem dus. Hij smaakte er gelukkig niet minder om, maar hij gaat nog wel een keer in de herkansing. (Als iemand weet hoe ik dit in de toekomst kan voorkomen; let me know!). Oh en trouwens; deze verjaardag was echt de beste ooit! Later deze week vertel ik waarom.
And last but most certainly not least: it was my birthday on the last day of May. I did an attempt at making a funfetti cake, but somehow all the funfetti sunk to the bottom during the baking process. Although the taste was fine, I think I’m gonna have to retry the looks of it some day. Oh and did I tell you already that I had the best birthday ever? More about that later this week!

Wil je 24/7 up to date blijven van wat ik doe? Volg me dan op instagram!

If you want to stay up to date on my ‘behind-the-scenes-life’, be sure to follow me on instagram!